Zupełnie zapomniane miejsce na mapie Łagiewnik Śląskich. Cmentarz epidemiczno-wojenny zlokalizowany w północnej części Łagiewnik Śląskich na granicy z Bytomiem i Rozbarkiem. Na cmentarz można trafić, jadąc (lub idąc) ulicą Świętochłowicką / Łagiewnicką w stronę Bytomia; na wysokości ulicy Szyby Rycerskie za mostem kolejowym Zakładów Gumowych należy kierować się ubitą drogą w prawo. Przedzierając się przez krzaki dochodzimy do miejsca oznaczonego krzyżem i płytą (a raczej tym, co po płycie i krzyżu pozostało) informującymi o tym, że jest tu kwatera wojenna z okresu I i II wojny światowej.
W pobliskich krzakach można jeszcze znaleźć nieliczne już ślady tragedii ludzkich. Pomiędzy krzakami rozpoznać jeszcze można zarysy ziemnych bezimiennych mogił ludzi tam pochowanych. Cmentarz otoczony jest nielicznym już starodrzewiem, które kiedyś stanowiło pierścień oplatający ze wszystkich stron jego teren.
Niewiele wiadomo o tym miejscu. Cmentarz epidemiczny istniał już w pierwszej połowie XIX wieku. Wyodrębnione miejsce pochówku, przewidziane było dla ludzi będących ofiarami nawiedzających okoliczne tereny epidemii i innych groźnych chorób zakaźnych. Na cmentarzu uchował się do naszych czasów tylko jeden marmurowy biały nagrobek, ku pamięci pięciomiesięcznej Ida Hora (imię i nazwisko nie odmienione), zmarłej 28 marca 1874 roku. Napis na nagrobku brzmi "Ruhe sanft, geliebter Engel" - Spoczywaj w pokoju, kochany Aniołku. To jedyna osoba na tym cmentarzu nie będąca kimś anonimowym.
W okresie I i II wojny światowej, cmentarz stanowił kwaterę wojenną, w której grzebano ich ofiary oraz jeńców wojennych pracujących w pobliskich zakładach przemysłowych, głównie w kopalniach.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz