Popowo, a w jęz. niemieckim Poppe, wieś należąca do parafii bledzewskiej, otrzymał zakon OO. Cystersów w Zemsku od Waldemara i Jana margrafów brandenburskich w 1312-1315 r. Kościół parafialny niewiadomego tytułu, założono zapewne przy lokacji wsi w XIII albo XIV w. W aktach z XV i XVI w. są bardzo skąpe o nim wiadomości.
Plebanem w 1437 r. był Mikołaj. Nie wiadomo do jakiego Popowa odnoszą się te notatki o plebanie Stanisławie i Joannes plebamus de Papiecz. W 1480 r. pleban Jan Sławiński.
Pominięto tę wieś w Liber Beneficiorum z 1510 r. i w rejestrze z 1580 r. Wydaje się, że już wtenczas była filią Zemska, jak i w roku 1580. Wg wizytacji z 1589, 1603 i 1640 należało do kościoła nieco roli, do plebana tylko meszne. Branecki w 1640 r. wspomina: wieś Popowo należy do opactwa bledzewskiego, kościół w niej drewniany, nie wiadomo pod jakim tytułem. Podają, że jest filią kościoła w Zemsku i wymaga dużej naprawy, gdyż jest bardzo zniszczony. Mieszkańcy wsi w tym czasie byli katolikami, oprócz dwóch kobiet, stwierdził wizytator. Opaci bledzewscy ok. 1658 r. postawili z drewna nowy kościół. W 1660 r. bp poznański S. Tolibowski go konsekrował i nadał tytuł św. Jana Chrzciciela.
Świątynia ta w poł. XIX w. popadłą w ruinę i w jej miejsce stawiano nową z cegieł, w stylu gotyckim kosztem patrona i parafian. Jego to w 1867 r. poświęcił ks. Aleksander Pestrich, dziekan zbąszyński i proboszcz rokitniański.
Pod koniec XIX w. znajdowały się w kościele następujące zabytkowej wartości przedmioty:
- późnogotycki dzwon o 73 cm w przekroju i o 35 cm w przekroju z 1522 r.,
- do ostatnich lat znajdowała się w kościele kopia cudownego obrazu MB z Rokitna (obecnie w Bledzewie).
W 1945 r. przeszedł kościół w ręce Polaków - Katolików. Jak ongiś i dzisiaj świątynia jest filią Kościoła Parafialnego w Bledzewie. Wieś w 1949 r. liczyła 224 osób, a w 1969 r. żyło w niej 205 katolików.
│►►│ więcej zdjęć...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz