Kościół pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny jest świątynią filialną rzymskokatolickiej parafii pw. św. Jana Chrzciciela w Żernikach, która należy do dekanatu Gliwice Sośnica położonego na terenie diecezji gliwickiej.
Świątynia została wzniesiona w konstrukcji zrębowej, na podmurówce. Jest orientowana, czyli jej prezbiterium zostało zwrócone w kierunku wschodnim. Dach kościoła pokryty jest gontem. Kościół nie posiada wyraźnych cech stylowych, doszukać się można w nim jednak pojedynczych elementów barokowych (np. w sygnaturce na dachu). Jak wynika z zachowanych materiałów archiwalnych, obiekt ulegał wielu przekształceniom.
Wnętrze obiektu reprezentuje w większości styl barokowy. Najstarszym i najcenniejszym jego zabytkiem jest gotyki obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w otoczeniu dwunastu Apostołów datowany na XV w. Znajduje się on w ołtarzu głównym i został przeniesiony do tego kościoła z pierwotnej świątyni datowanej na II poł. XV w. Ciekawe są również dwa ołtarze boczne, a także liczne obrazy z XVIII i XIX w. oraz zabytkowe przedmioty liturgiczne.
Kościół jest jedną z atrakcji Szlaku Architektury Drewnianej Województwa Śląskiego, która integruje pochodzące z różnych okresów drewniane budowle, przede wszystkim o charakterze sakralnym.
Wokół świątyni znajduje się cmentarz kryjący wspólną mogiłę rodziny Groelingów, która od lat 30. XIX w. do 1945 r. była właścicielem Szałszy. Majątek ten zakupiła Antonia von Groeling razem z Żernikami. Jej rodzina – baronowie von Welczek – posiadali sąsiednie Łabędy. Mąż Antoni Albert von Groeling był starostą powiatu gliwicko-toszeckiego i wydawcą powiatowego czasopisma. Za jego czasów rozpoczęto osuszanie bagien wokół Szałszy. Właściciele Szałszy jako jedni z pierwszych w okolicy używali nawozów sztucznych oraz maszyny parowej do prac polowych. W 1877 r. przebudowali oni gruntowanie pałac w Szałszy, który stanowił wówczas ich siedzibę. Budowla zmieniła wtedy styl z barokowego na angielski późnogotyk, tzw. styl Tudorów, a obecnie, po gruntownej renowacji, stanowi drugi, obok kościoła, ważny obiekt zabytkowy.
Na koniec warto dodać, iż w kościele w Szałszy kultywowana jest rzadka już dzisiaj tradycja wielkanocna organizowania dorocznej procesji „za Panem Bogiem”: bardzo wczesnym rankiem w Poniedziałek Wielkanocny mężczyźni wraz z kapłanem udają się nabożnie w okoliczne pola modląc się m. in. o dobre plony.
źródło: http://www.peuk.fiiz.pl/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz