Zabytkowy pałac w stylu klasycystycznym w Maciejowie zbudowany został pod koniec XVIII wieku. Murowany z cegły, otynkowany, piętrowy i wysoko podpiwniczony. Wzniesiony na rzucie prostokąta z wysuniętym portykiem w elewacji frontowej. Na osi portyku obszerna sień i salon. Układ wnętrza dwutraktowy z korytarzem pomiędzy traktami. Nad wejściem do piwnicy podjazd i portyk o dwóch kolumnach jońskich połączonych ażurową balustradą żelazną. Wejście również zamknięte półkoliście nad nim feston stiukowy. Okna posiadają proste obramowania, a w przyziemiu także gzymsiki wsparte na wolutach. Od strony parku elewacja z zaakcentowaną częścią środkową, zwieńczona trójkątnym spłaszczonym przyczółkiem. W elewacjach bocznych dekoracja stiukowa festonami. Pałac posiada czterospadowy dach kryty dachówką.
Park wokół pałacu ma charakter krajobrazowy oparty na pięknie przyrodniczych form naturalnych. Założony na początku XIX wieku bezpośrednio po wybudowaniu rezydencji dworskiej. W drugiej połowie XIX wieku dokonano zmian kompozycyjnych. Właścicielem wówczas był Oskar von Rothkirch Pantheu. Następny etap zmian miał miejsce na początku XX wieku i wiąże się z ówczesnym właścicielem Maciejem Gustawem Staroste. W części północnej i zachodniej widoczne są jeszcze pozostałości po alejach grabowych. W przeszłości wiele egzemplarzy drze zostało bezpowrotnie zniszczonych. Obecny wygląd pałac uzyskał w 2006 roku.
źródło: tablica informacyjna przy głównym wejściu
do parku przypałacowego
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz